کد مطلب:319027 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:154
طبقات ورثه در مرام بهائیت
میرزا بهاء در اقدس صفحه 7 سطر 11 می گوید:
قد قسمنا المواریث علی عدد الزاء منها ما قدر لذریاتكم من كتاب الطاء علی عدد المقت و للازواج من كتاب الحاء علی عدد التاء و الفاء و للأباء من كتاب الزاء علی عدد التاء و الكاف و للأمهات من كتاب الو و علی عدد الرفیع و للاخوان من كتاب الهاء عدد الشین و للاخوات من كتاب الدال عدد الراء و المیم و للمعلمین من كتاب الجیم عدد القاف و الفاء كذلك حكم مبشری الذی یذكرنی فی اللیالی و الاسحار الخ - میرزا بهاء از آنجائی كه همه ی كارهای او بر خلاف كارهای عقلاء بوده، قانون گذاری او نیز بر خلاف روش عقلا است، با حروف ابجد قانون می گذارد می خواهد بگوید من ابجد را خوب می دانم:
ترجمه: به تحقیق تقسیم كردیم ما ارث ها را بر عدد زاء (كه به حروف ابجد (7) است) و مقداری از آن را برای اولاد شما قرار
دادیم از كتاب طاء (9) بر عدد مقت ام (40) ق (100) ت (400) جمع (540) می شود، و برای ازواج از كتاب حاء (9) بر عدد تاء و فا: ت (400) ف (80) جمع (480) می شود و برای آباء «پدرها» از كتاب زاء (7) بر عدد تاء و كاف): ت (400) ك (20) جمع 420 می شود.
و برای امهات (مادرها) از كتاب واو (6) بر عدد رفیع و (200) ف (80) ی (10) ع (70) جمع (360) و برای اخوان (برادرها) از كتاب هاء «5» عدد شین ش (300) می شود: و برای اخوات «خواهرها» از كتاب دال (4) راء و میم راء:20 - م - 40 جمع «240» می شود، و برای معلمین از كتاب جیم «3» عدد قاف و فاء: ق «100» ف «80» جمع «180» می شود، این طور حكم كرده است مبشر من «علی محمد» آنكه یاد می نمود و مرا در شبها و سحرها پس روی این حدودی كه میرزا بهاء معین كرده، باید، تركه میت به 1520 قسمت تقسیم شود، 540 قسمت آن به ذریه، 480 قسمت آن به ازواج، 420 قسمت آن به پدرها، 360 قسمت آن به مادرها - 300 قسمت آن به برادرها، 240 قسمت آن به خواهرها 180 قسمت آن به معلمین، داده شود.
قد قسمنا المواریث علی عدد الزاء منها ما قدر لذریاتكم من كتاب الطاء علی عدد المقت و للازواج من كتاب الحاء علی عدد التاء و الفاء و للأباء من كتاب الزاء علی عدد التاء و الكاف و للأمهات من كتاب الو و علی عدد الرفیع و للاخوان من كتاب الهاء عدد الشین و للاخوات من كتاب الدال عدد الراء و المیم و للمعلمین من كتاب الجیم عدد القاف و الفاء كذلك حكم مبشری الذی یذكرنی فی اللیالی و الاسحار الخ - میرزا بهاء از آنجائی كه همه ی كارهای او بر خلاف كارهای عقلاء بوده، قانون گذاری او نیز بر خلاف روش عقلا است، با حروف ابجد قانون می گذارد می خواهد بگوید من ابجد را خوب می دانم:
ترجمه: به تحقیق تقسیم كردیم ما ارث ها را بر عدد زاء (كه به حروف ابجد (7) است) و مقداری از آن را برای اولاد شما قرار
دادیم از كتاب طاء (9) بر عدد مقت ام (40) ق (100) ت (400) جمع (540) می شود، و برای ازواج از كتاب حاء (9) بر عدد تاء و فا: ت (400) ف (80) جمع (480) می شود و برای آباء «پدرها» از كتاب زاء (7) بر عدد تاء و كاف): ت (400) ك (20) جمع 420 می شود.
و برای امهات (مادرها) از كتاب واو (6) بر عدد رفیع و (200) ف (80) ی (10) ع (70) جمع (360) و برای اخوان (برادرها) از كتاب هاء «5» عدد شین ش (300) می شود: و برای اخوات «خواهرها» از كتاب دال (4) راء و میم راء:20 - م - 40 جمع «240» می شود، و برای معلمین از كتاب جیم «3» عدد قاف و فاء: ق «100» ف «80» جمع «180» می شود، این طور حكم كرده است مبشر من «علی محمد» آنكه یاد می نمود و مرا در شبها و سحرها پس روی این حدودی كه میرزا بهاء معین كرده، باید، تركه میت به 1520 قسمت تقسیم شود، 540 قسمت آن به ذریه، 480 قسمت آن به ازواج، 420 قسمت آن به پدرها، 360 قسمت آن به مادرها - 300 قسمت آن به برادرها، 240 قسمت آن به خواهرها 180 قسمت آن به معلمین، داده شود.